Αφιέρωμα: "Ακροδεξιά και Ευρωεκλογές" Από τα μαχαίρια στη σαλόνια και πίσω!

ΤΑ ΔΥΟ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΟΥ ΙΑΝΟΥ

Του Γιώργου Παυλόπουλου

Η ευρωπαϊκή ακροδεξιά έχει αποδείξει ότι ξέρει να προσαρμόζεται, αλλά και να εκσυγχρονίζεται. Να φοράει κοστούμι ή να βγάζει μαχαίρι, να περιφέρεται στα σαλόνια της εξουσίας ή να πατάει τη σκανδάλη και να βάζει βόμβες. Να δηλώνει πιστή στο Σύνταγμα ή να καταγγέλλει εν χορώ το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και τους εκπροσώπους του. Φροντίζει να είναι πάντοτε ετοιμοπόλεμη και χρήσιμη -σε όσους την έχουν ανάγκη για τις... δύσκολες ώρες και την χρηματοδοτούν για να στήσει τους (παρακρατικούς) μηχανισμούς της. Δηλώνει παρούσα σε όποιο μετερίζι κι αν την καλέσουν. Και αποτελεσματική.

6 Ιουνίου 2013. Έξω από τον σιδηροδρομικό σταθμό Σαν Λαζάρ, σχεδόν στο κέντρο του Παρισιού, ο 18χρονος Κλεμάν Μερίκ πέφτει νεκρός από χτύπημα με σιδηρογροθιά, σε δολοφονική ενέδρα που του έστησε ομάδα ακροδεξιών. Ο φοιτητής του τμήματος Πολιτικών Επιστημών στο πανεπιστήμιο, γνωστός για τις αριστερές του ιδέες, τον κοινωνικό ακτιβισμό και την αντιφασιστική του δράση, συμμετείχε μαζί με φίλους του σε παζάρι ρούχων, όταν εντοπίστηκε από ομάδα σκίνχεντς, οι οποίοι στη συνέχια κάλεσαν ενισχύσεις και επιτέθηκαν στο θύμα τους...

Την επόμενη μέρα, περισσότεροι από 15.000 άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους νέοι, συγκεντρώθηκαν στο Καρτιέ Λατέν και άλλα σημεία της πρωτεύουσας, ενώ χιλιάδες ακόμη πλημμύρισαν πλατείες και δρόμους σε διάφορες πόλεις της Γαλλίας, θέλοντας να διαμηνύσουν ότι «το ποτήρι της οργής έχει ξεχειλίσει» -όπως έγραφαν τότε τα γαλλικά ΜΜΕ. Όσο για τον υπουργό Εσωτερικών της κυβέρνησης Ολάντ-Ερό, εμφανίστηκε εξαιρετικά σκληρός. «Η Δημοκρατία θα αποδειχθεί ανηλεής», είπε, για να προσθέσει ότι «θα πολεμήσει τις αηδιαστικές ιδέες που μας θυμίζουν τις χειρότερες στιγμές της ιστορίας μας». Υποσχέθηκε δε ότι οι οργανώσεις της Άκρας Δεξιάς θα διαλυθούν...

Φυσικά, στις οργανώσεις αυτές δεν περιλαμβάνεται το Εθνικό Μέτωπο, το τιμόνι του οποίου περνά διαδοχικά στις γενιές της οικογένειας Λεπέν. Βλέπετε, ο ιδρυτής του Ζαν-Μαρί έχει βολευτεί για τα καλά στα σαλόνια του Ευρωκοινοβουλίου, ενώ η κόρη του και νυν ηγέτης Μαρίν φροντίζει συστηματικά να καλλιεργεί το κοινοβουλευτικό της προφίλ. Έχει δε αποκηρύξει κάθε σχέση με τις «ακραίες ομάδες» -όπως οι Νέοι Επαναστάτες Εθνικιστές, που θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για τη δολοφονία του Μερίκ, την οποία η Λεπέν αποκήρυξε και ξεκαθάρισε ότι δεν έχει καμία απολύτως σχέση.

Το μοντέλο είναι γνωστό. Κάθε εξτρεμιστικό κίνημα που σέβεται τον εαυτό του καταλήγει, τελικά, να διαθέτει και τις ομάδες κρούσεις για τις επικίνδυνες αποστολές -με τις οποίες επισήμως αρνείται φυσικά κάθε σχέση- αλλά και το νόμιμο προφίλ που του διασφαλίζει ρόλο στον στίβο της πολιτικής-ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Συνοδευομενη από την αντίστοιχη χρηματοδότηση...

[ΙΤΑΛΙΑ]
Νεοφασίστας με γραβάτα

Σήμερα, ο 61χρονος Τζανφράνκο Φίνι είναι ένα αξιότιμο πολιτικό πρόσωπο στην Ιταλία. Μέχρι την άνοιξη ήταν πρόεδρος της Βουλής, ενώ έχει διατελέσει αναπληρωτής πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών της χώρας.

Το «κλειδί» για τα σαλόνια της Ιταλίας ήταν η συμμαχία του με τον Μπερλουσκόνι, με τον οποίο συνίδρυσαν τον Λαό της Ελευθερίας, το 2008. Μετά από αυτό, οι περισσότεροι ξέχασαν το παρελθόν του Φίνι: η πρώτη του παρουσία στη δημοσιότητα οφείλεται σε συμπλοκή με τους κομμουνιστές στη γενέτειρά του Μπολόνια (όπου, το 1980, οι βόμβες που έβαλαν οι φασίστες στον σιδηροδρομικό σταθμό σκότωσαν 85 ανθρώπους...), η οποία προφανώς τον εκτόξευσε στην ηγεσία της νεολαίας του νεοφασιστικού MSI. Το 1994 χαρακτήρισε τον Μουσολίνι ως «τον μεγαλύτερο Ιταλό πολιτικό του 20ού αιώνα», ενώ το 1995 ίδρυσε την Εθνική Συμμαχία, ανακηρύσσοντάς την συνεχιστή της παράδοσης του Μουσολίνι...

[ΝΟΡΒΗΓΙΑ]
Ωρα για κυβέρνηση

Μετά το αποτέλεσμα των εκλογών που έγιναν στη Νορβηγία στις 9 Σεπτεμβρίου, το πιθανότερο σενάριο παραμένει ο σχηματισμός μιας κυβέρνησης των Συντηρητικών με τη συμμετοχή, τη στήριξη ή, έστω, την ανοχή του ακροδεξιού Κόμματος της Προόδου.

Από τον τίτλο του ήδη, μπορεί κανείς εύκολα να καταλάβει ότι το προφίλ που «μοστράρουν» οι ηγέτες του κόμματος δεν έχει καμία σχέση με τον φονιά Αντερς Μπρέιβικ, ο οποίος το 2011 εκτέλεσε δεκάδες νέους ανθρώπους, στην πλειοψηφία τους μέλη της νεολαίας των Σοσιαλιστών, στο νησί Οτόγια.

Μάλιστα, η πάντα χαμογελαστή και καλοντυμένη ηγέτης του, Σιβ Γένσεν (το νορβηγικό αντίστοιχο της Λεπέν...) δεν δίστασε να αποκηρύξει τον Μπρέιβικ, για να γίνει πλήρως αποδεκτή στην πολιτική ζωή. Κι απ' ότι φαίνεται, τα καταφέρνει μια χαρά!

Για το αρχικό άρθρο πατήστε εδώ