Γράφει η Μαρία Κοζάκου
«Π ι σ τ ε ύ ω στο τραγούδι που μας αποκαλύπτει και μας εκφράζει εκ βαθέων, κι όχι σ' αυτό που κολακεύει τις επιπόλαιες και βιαίως αποκτηθείσες συνήθειές μας».
Σε αυτό το τραγούδι πίστευε ο Μάνος Χατζιδάκις, όπως ο ίδιος το περιγράφει. Αυτή είναι και η ιδέα που διέπει τους Αγώνες Τραγουδιού της Κέρκυρας. Μια από τις πολλές «ακριβές καφενειακές ιδέες» που προσπάθησε ο Μάνος Χατζιδάκις να υλοποιήσει στα επτά χρόνια της «υπαλληλικής εποχής» του, εκείνων των χρόνων που υπηρέτησε είτε την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, είτε τη Λυρική Σκηνή, είτε το Τρίτο Πρόγραμμα. Ασφυκτιώντας από το Αθηναϊκό κράτος έκανε μια ορμητική πολιτιστική αποκέντρωση και οργάνωσε τις Γιορτές των Ανωγείων (1979, 1980, 1981), τους Μουσικούς Αυγούστους στο Ηράκλειο της Κρήτης, τους Αγώνες Τραγουδιού της Κέρκυρας και αργότερα της Καλαμάτας.
Κάθε φορά έμοιαζε η «ιδέα» να προκύπτει αβίαστα και σιωπηλά, χωρίς μεγαλόπνοους σχεδιασμούς και εξαγγελίες. Κυριολεκτικά μεταξύ τυρού και αχλαδίου, κάπου στο Μαγεμένο Αυλό. Ήταν, όμως, το αποτέλεσμα πολύχρονης και συνειδητής προσπάθειας και μελέτης «υψηλού πάθους». Γιατί ο Μάνος Χατζιδάκις δεν «διοργάνωνε». Φιλοξενούσε… Έκανε σπίτι του την Κέρκυρα, τα Ανώγεια, την Καλαμάτα, το Τρίτο Πρόγραμμα και φιλοξενούσε το νεώτερο, το ορμητικό, την αναθεώρηση, τους φίλους του, τους νέους.
Ο ίδιος είχε γράψει στο πρόγραμμα των Μουσικών Γιορτών των Ανωγείων (1980):
Π ε ρ ι φ ρ ο ν ώ αυτούς που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα «επώνυμους» πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομηλίκους, τη σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία καθώς και την κάθε λογής χυδαιότητα.
Πόσο πιο επίκαιρος;
Οι Αγώνες Τραγουδιού της Κέρκυρας έγιναν μόνο δύο φορές, το 1981 και το 1982, στην εκπνοή της θητείας του Μάνου Χατζιδάκι στο Τρίτο Πρόγραμμα. Γέννησαν τραγούδια που χάθηκαν την ίδια βραδιά και καλλιτέχνες που δεν ξανακούστηκαν. Γέννησαν, όμως, και μια σειρά από τραγουδοποιούς, συνθέτες και ερμηνευτές που αποτέλεσαν τη μαγιά του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού ως σήμερα. Εκείνο, όμως, που ενδιαφέρει περισσότερο από τους Αγώνες της Κέρκυρας είναι αυτό που ήθελε να πει ο Χατζιδάκις.
Ποτέ πριν η ιδεολογική και αισθητική παρέμβαση του Μάνου Χατζιδάκι δεν ήταν τόσο επίκαιρη όσο σήμερα. Σε μια περίοδο “πτώχευσης”, το μουσικό, πολιτισμικό και κοινωνικό πλέγμα ιδεών, φορέας του οποίου ήταν ο Μάνος αναδεικνύεται ως μια... βιώσιμη λύση για το ελληνικό χρέος αξιών. Η συμπλήρωση 30 ετών από τους Αγώνες Τραγουδιού της Κέρκυρας είναι μόνο μια αφορμή για να ανοίξουμε τη συζήτηση, προσπαθώντας να απαντήσουμε σε μερικά ερωτήματα:
Πώς φτάσαμε στους Αγώνες Τραγουδιού; Γιατί Αγώνες και όχι Φεστιβάλ; Γιατί μόνο δυο φορές; Γιατί συζητάμε ακόμα για τους Αγώνες, τόσα χρόνια μετά; Τι είδους παρέμβαση έκανε ο Μάνος Χατζιδάκις στην αρχή της εδραίωσης της αισθητικής των eighties; Γιατί μας αφορούν όλα αυτά σήμερα;
Το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα “Ποιοτική Δημοσιογραφία και Νέες Τεχνολογίες” με την υποστήριξη της ΕΡΤ, δημιούργησε ένα πλήρες αποθετήριο για τους Αγώνες Τραγουδιού της Κέρκυρας, την ιστοσελίδα στην οποία βρίσκεστε, με σκοπό να θυμίσει τον πολίτη, Μάνο Χατζιδάκι.
Αντί επιλόγου παραθέτουμε ένα απόσπασμα από συνέντευξή του στον Βασίλη Αγγελικόπουλο, εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, 23/7/1989:
- Τους νέους μας πώς τους βλέπετε; Μετά την μεταπολίτευση είχατε πολεμήσει τη στυγνή κομματικοποίηση των νέων. Τώρα, ποια είναι η κατάσταση; Τι έχει αλλάξει, πώς τους κρίνετε;
Τώρα βλέπεις μιαν άλλη, εξίσου άσχημη κατάσταση: η… μη πολιτικοποίηση. Αδιαφορία. Κι αυτό δε μ’ αρέσει επίσης καθόλου. Είναι άθλιο. Ένας νέος που δεν μετέχει στα κοινά είναι ανάξιος να λέγεται νέος. Δεν μπορεί ένας νέος να εξαντλείται στα ερωτικά του ενδιαφέροντα, στα χορευτικά και στην… ιδεολογία του Ολυμπιακού! Η νεολαία σήμερα απέχει από τα κοινά κι αυτό θα δημιουργήσει πολίτες αδιάφορους. Και πολίτες αδιάφοροι ανοίγουν τις πόρτες σε δεινά. Πιστεύω πως μια κυβέρνηση που θα προκύψει μελλοντικά, πρέπει να φροντίσει ώστε να τοποθετήσει ανάμεσα στους νέους τις έννοιες της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Ώστε όλα τα σκοταδιστικά στοιχεία, οποθενδήποτε προερχόμενα, να αντιμετωπίζουν την αντίδραση της υγιούς νεολαίας. Μόνο έτσι θα είμαστε ήσυχοι ότι ο τόπος θα προχωρήσει σωστά.
Φτιάξε ελεύθερους ανθρώπους για να έχεις ελεύθερο χώρο.
Aναδημοσίευση από το: kerkyra30.gr
Kάντε κλικ εδώ για να δείτε το κείμενο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου