Τα 10 παρά 1 άλμπουμ του 2011

Επειδή είχαμε περάσει ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ στο θέατρο Βράχων...

1. «Είπα στους φίλους μου...» - Ελεωνόρα Ζουγανέλη - Ζωντανή-Ηχογράφηση, Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη

Στις αρχές του περασμένου Σεπτεμβρίου η Ελεωνόρα Ζουγανέλη συγκέντρωσε τους φίλους της πάνω και κάτω από τη σκηνή, γέμισε το Θέατρο Βράχων, τραγούδησε μαζί με τους Νατάσα Μποφίλιου, Κωστή Μαραβέγια, Πάνο Μουζουράκη, Imam Baildi και όλο το γεγονός αυτό αποτυπώθηκε σε ένα διπλό cd. Μια δουλειά που αποδεικνύει για ποιόν λόγο η Ελωνόρα Ζουγανέλη είναι ένα από τα πλέον «ζεστά» ονόματα της ελληνικής ποπ σκηνής. Αμεση, δυνατή και συναισθηματική έχει κατορθώσει από την πρώτη δουλειά το «Ελα» έως σήμερα έχει κατορθώσει να είναι πλήρως αποδεκτή από το κοινό. Τόσο αποδεκτή που έχει πλέον το δικό της πιστό κοινό.

Επειδή είναι το τραγούδι που ζητάνε περισσότερο, φέτος, οι ακροατές...

2. «Φίλα με ακόμα» - Πάνος Μουζουράκης - Κωστής Μαραβέγιας

Στο σινγκλ, που περιλαμβάνεται στο άλμπουμ του πρώτου με τίτλο «Ιπτάμενος δίσκος», φαίνεται σαν να κύλησε το τζέντζερης και να βρήκε το καπάκι. Οπου τζέντζερης ο Πάνος και καπάκι ο Κωστής. Πρόκειται για μια διασκευή του ιταλικού τραγουδιού «Baciami Ancora» σε μουσική Jovanotti και απόδοση των ελληνικών στίχων των δύο ερμηνευτών. Και τι με αυτό; Πρόκειται όχι μόνο για ένα από τα πλέον αγαπημένα τραγούδια όλων των εποχών αλλά για τον ύμνο των τριαντάρηδων όσον αφορά στον έρωτα. Οι δύο καλλιτέχνες κατάφεραν να κάνουν «δικό τους» το κομμάτι έτσι ώστε ο κόσμος να το αγαπήσει παράφορα.

Επειδή ο Χατζιδάκις δεν τελειώνει ποτέ...

3. Από τα πλήκτρα στην καρδιά - 17 τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι - Χρήστος Ζερμπίνος - Μίλτος Λογιάδης

Δυο δεξιοτέχνες σολίστες Ο Χρήστος Ζερμπίνος στο ακορντεόν και ο Μίλτος Λογιάδης στο πιάνο, έσκυψαν πάνω στη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, με ευαισθησία, σεβασμό και γνώση. Χωρίς φλυαρίες και «ενοχλητικούς» αυτοσχεδιασμούς εστιάζουν στην ουσία και στον μελωδικό παλμό των πρωτοτυπώ συνθέσεων. Από το «Βαλς των χαμένων ονείρων» έως το «Εφυγε το τρένο» και από την «Πορνογραφία» έως την «Μανούλα μου», ξαναδιαβάζουν το έργο του συνθέτη και το αποδίδουν «φρέσκο» και ζωντανό.

Επειδή αυτός είναι ο απόλυτος global δίσκος

4. «Athens Concert» - Charles Lloyd - Μαρία Φαραντούρη

Ο αμερικανός σαξοφωνίστας συναντά την Ελληνίδα ερμηνεύτρια σε ένα διπλό live cd. Το άλμπουμ περιλαμβάνει τέσσερις συνθέσεις του Charles Lloyd, τρεις του Μίκη Θεοδωράκη, το «Ταξίδι στα Κύθηρα» της Ελένης Καραΐνδρου - για πρώτη φορά ηχογραφημένο με τη φωνή της Μαρίας Φαραντούρη - και το «Βλέφαρό μου» του Νίκου Κυπουργού, πλαισιωμένες από δέκα στιγμές της παράδοσής μας που περιλαμβάνουν το Βυζάντιο, την ηπειρωτική μας παράδοση, τα Δωδεκάνησα, τη Σμύρνη και τον Πόντο. Το γεγονός ότι η τζαζ συναντά την παραδοσιακή ελληνική και όχι μόνο μουσική, αποτελεί την αναγκαία και ικανή συνθήκη ώστε να μην περάσει απαρατήρητο. Και σαφώς αξίζει τον κόπο.

Επειδή ξεκινάς για το Gazarte για τον Vassilikos και καταλήγεις να απολαμβάνεις το comeback μιας μεγάλης φωνής

5. «Gazarte - live» Δήμητρα Γαλάνη + Vassilikos

Και μόνο η συνεργασία τους και κυρίως η ερμηνεία τους στο κομμάτι «The look of love - Θα σ΄αγαπώ» θα μπορούσε να του απομείνει τον τίτλο ως τις πλέον ενδιαφέρουσες συνεργασίες της χρονιάς. Με αφετηρία το μικρό θέατρο της αρχαίας Επιδαύρου και με τελικό σταθμό το GazARTE στo Γκάζι, η Δήμητρα Γαλάνη και ο Vassilikos κλείνουν την αυλαία σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και πολυσυζητημένες συνεργασίες του φετινού καλοκαιριού. Μια συνεργασία που ένωσε διαφορετικές γενιές, τραγούδια δικά τους και αγαπημένα τους, που άλλα αποδόθηκαν σε προσωπικές ερμηνείες και άλλα ενώθηκαν σε απρόβλεπτα ταιριάσματα. Αλλωστε το απρόβλεπτο δεν είναι αυτό που μας συναρπάζει...

Επειδή η Ελένη Τσαλιγοπούλου είναι συνεπής και αυτή τη   φορά τολμά

6. «Τα Ρι Ρα» - Ελένη Τσαλιγοπούλου

Το αξιομνημόνευτο σε αυτό το άλμπουμ είναι το γεγονός ότι μια καταξιωμένη τραγουδίστρια αποφάσισε να εκτεθεί στο κοινό όχι μόνο ερμηνευτικά αλλά και συνθετικά. Μετά 25 χρόνια πορείας αποφάσισε να ηχογραφήσει έναν μη εμπορικό δίσκο όπου δεν έχει κατ΄ ανάγκη τραγούδια σουξέ αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι αρνητικό. Αντιθέτως σημαίνει ότι έχει ανάγκη να εκφραστεί με διαφορετικό τρόπο. Το χεράκι τους για αυτό το αξιόλογο άλμπουμ έχουν βάλει και οι Νίκος Πορτοκάλογλου, Παύλος Παυλίδης, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Νίκος Ζούδιαρης, Βασιλικός, Φοίβος Δεληβοριάς ως στιχουργοί. Μαζί τους επίσης οι Θοδωρής Γκόνης και Νίκος Μοραΐτης. Πρόκειται για έναν σύγχρονο δίσκο που αποδεικνύει για ποιό λόγο πρέπει οι δημιουργοί να ρισκάρουν.


Επειδή μερικές αξίες είναι σταθερές

7. «Πάμε ξανά στα θαύματα» - Ελευθερία Αρβανιτάκη

Εδώ δεν πρόκειται για άλμπουμ αλλά για τις εμφανίσεις της ερμηνεύτριας στο Γκάζι. Με όχημα τα τραγούδια της παρουσιάζει ένα πρόγραμμα λιτό που κρυφοκοιτάζει προς το ροκ. Η΄ μάλλον για να είμαστε ποιο ακριβείς βγάζει πάνω στη σκηνή μια ροκ συμπεριφορά. Με την συνοδεία τεσσάρων φίλων μουσικών γίνεται μια παρέα με το κοινό - βοηθά στον εν λόγω χώρο και ο τρόπος που είναι στημένη η σκηνή - και η Ελευθερία... σολάρει. Αληθινή και ζωντανή ίσως βρήκε τον χώρο αλλά και στο στυλ live ερμηνείας που την αντιπροσωπεύει πλήρως. Τουλάχιστον μέχρι να ανακαλύψει τον νέο...

Επειδή τρελάθηκα με το δικτυακό της τόπο και επειδή είναι τελείως τρελή και γουστάρω

8. Nalyssa Green

Το όνομά της προέρχεται από κάποιο ηλεκτρονικό διαδικτυακό παιχνίδι που έπαιζε. Πριν συμπληρώσει τα 25της χρόνια «ερωτεύτηκε» ένα παράξενο ηλεκτρονικό όργανο. Οπως είχε πει η ίδια στο Βήμα είναι «το πλέον άταστο όργανο το μόνο που παίζεται χωρίς να το ακουμπάς. Εχει δύο κεραίες που δημιουργούν ηλεκτρομαγνητικά πεδία γύρω τους και ο θερεμινίστας παρεμβάλει τα χέρια του, σε αυτά τα πεδία και έτσι παράγεται ο ήχος». Ο λόγος για το θέρεμιν. Περισσότερα αναζητείστε τα στο άλμπουμ της «Barock».

Επειδή, όποτε και να έβγαζαν δίσκο οι Beirut, θα ήταν στο top ten μου

9. Beirut

Tο νέο album των Beirut του Zach Condon. Τέσσερα χρόνια λοιπόν μετά το εξαιρετικό ‘The Flying Club Cup“, οι Beirut επιστρέφουν με το νέο τους album με τίτλο “The Rip Tide” το οποίο έκλεισε δισκογραφικά το καλοκαίρι που μας πέρασε.Το “The Rip Tide” μάλιστα κυκλοφόρησε εντελώς ανεξάρτητο μέσα από το label, Pompeii Records, το οποίο ίδρυσε ο ίδιος ο Condon.
Το tracklist του album είναι το εξής
‘A Candle’s Fire’
‘Santa Fe’
‘East Harlem’
‘Goshen’
‘Payne’s Bay’
‘The Rip Tide’
‘Vagabond ‘
‘The Peacock’
‘Port of Call’

Αγαπημένο το Santa Fe!

Συμπληρώστε το δέκατο άλμπουμ της χρονιάς με δική σας πρόταση:

10.  ;;;